simone martini ne demek?

Simone Martini ( - 1344), erken İtalyan resminin gelişiminde önemli bir figür olan ve Uluslararası Gotik tarzının gelişimini büyük ölçüde etkileyen Siena'da doğmuş İtalyan ressam.

Martini'nin, zamanının önde gelen Siena ressamı Duccio di Buoninsegna'nın öğrencisi olduğu düşünülmektedir. Geç Rönesans sanat ve biyografi yazarı Giorgio Vasari'ye göre Simone, bunun yerine kendisiyle birlikte Roma'ya Eski Aziz Petrus Bazilikası'nda resim yapmak için gittiği Giotto di Bondone'un öğrencisiydi. Simone'un hayatına dair çok az belge varlığını sürdürüyor ve birçok atıf sanat tarihçileri tarafından tartışılıyor.

Biyografi

Simone sanata çağdaşı diğer sanatçılar gibi küçük yaştan itibaren çıraklık yaparak başladı. Belgelenen ilk eserleri arasında Siena'daki Palazzo Pubblico'da 1315 tarihli Maestà vardır. San Gimignano'da Lippo Memmi tarafından kısa bir süre sonra yürütülen çalışmanın bir kopyası, Simone'un prototiplerinin 14. yüzyıl boyunca diğer sanatçılar üzerindeki kalıcı etkisine tanıklık ediyor. Siena sanat geleneğini sürdüren Simone'un stili, Floransa sanatının ciddiliği ve anıtsallığı ile tezat oluşturuyor; yumuşak, stilize, dekoratif özellikleri, kıvrımlı göze batmayan çizgileri ve zarif zarafeti ile dikkat çekiyor. Simone'un sanatı, Fransız el yazması aydınlatmasına ve fildişi oymacılığına çok şey borçludur: bu tür kuzeyli sanat örnekleri, on dördüncü yüzyılda , Kuzey Avrupa'dan Roma'ya giden ana hac ve ticaret yolu olan Via Francigena aracılığıyla Siena'ya getirildi. İtalya'nın hem Fransa hem Bizans arasında bulunan coğrafi konumu İtalyan geç orta çağı sanatındaki Bizans ve doğu sanatı etkilerini Fransız Gotik sanatıyla birleştirmesine olanak sağladı.

Simone'un diğer önemli eserleri arasında, Kardeşi Anjou'lu Robert'ı taçlandıran Toulouse'dan Saint Louis (1317, Museo di Capodimonte, Napoli); bu eser, kralın isteği üzerine Napoli ziyaretindeyken boyanmıştır. Bu ziyaret sırasında, yanında bulunduğu varsayılan öğrencileri: Oğlu Francesco, Gennaro di Cola ve Stefanone idi.12

Simone'un diğer eserlerinin arasında, Pisa'da İskenderiye poliptik Saint Catherine (1319) ve Florensa içindeki Uffizi'de Aziz Margaret ve Aziz Ansanus ile Müjde (1333) Liverpool Walker sanat galerisinde bulunan Tapınakta keşfedilen İsa (1342) hem de San Francesco d'Assisi Bazilikası'nın alt kilisesindeki San Martino Şapel'inin freskleri bulunuyor. Avignon'dayken arkadaşı olan Francesco Petrarca'nın iki sonesinde atıfta bulunduğu Laura de Noves'in portresinin, Simone tarafından yapıldığı iddia edilir (Vasari'ye göre). Portre günümüzde kayıptır.

Simone Martini, 1344'te Avignon'daki Papalık mahkemesinin hizmetindeyken ölmüştür.

Fotoğraf Galerisi

Dosya:Simone_Martini_and_Lippo_Memmi_-_The_Annunciation_and_Two_Saints_-_WGA15010.jpg|Aziz Margaret ve Aziz Ansanus ile Müjde, 1333 Dosya:Simone Martini 068+069.jpg|Müjde Diptych, 1333 Dosya:Simone Martini 012.jpg|İskenderiye Polyptych Aziz Catherine, 1319 Dosya:Simone Martini - Boston Polyptych.jpg|Azizlerle Bakire ve Çocuk (Boston Polyptych), yak. 1321–25 Dosya:Simone Martini 071.jpg|Kutsal Agostino Novello Triptych'ten Saldırıya Uğrayan ve Kurtarılan Çocuk Mucizesi, c. 1328 Dosya:Simone Martini - Christ Discovered in the Temple - Google Art Project.jpg|Mesih Tapınakta Keşfedildi, 1342 Dosya:Simone_Martini_-_Maestà_-_Google_Art_Project.jpg|Maestà, 1315, Palazzo Pubblico, Siena Dosya:SIMONE_MARTINI_Maestà_(detail)_1315.jpg|Maesta'nın detayı

( İki kanatlı tablo: Diptych- çeviri ) , ( Üç kanatlı tablo: Triptych- çeviri ) , ( Çok kanatlı tablo: Polyptych- çeviri )

Kaynakça

Özel

Genel

  •  

Dış bağlantılar

Orijinal kaynak: simone martini. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.

Footnotes

  1. Il costume antico e moderno, ovvero Storia del governo, della milizia, delle religion, delle arte, scienza ed usanze de tutti , volume 3, by Giulio Ferrario (1833) p. 72.

  2. Matteo Camera refers to him erroneously as Simone Memmi, conflating Martini and his pupil Lippo Memmi, in Elucubrazioni storico-diplomatiche su Giovanna I.a, regina di Napoli e Carlo III di Durazzo , Salerno (1889): page 139.

Kategoriler